ΡΙΓΑΝΗ
Με ρίγανη στεφάνωσαν το νέο το ζευγάρι,
για να ‘χουν ζωή με νοστιμιά με τύχη και με χάρη!


Good to know
Η ιστορία της ρίγανης απλώνει τις ρίζες της στα βάθη του αρχαίου κόσμου και αποτελεί μπαχαρικό άμεσα συνδεδεμένο με την ελληνική κουζίνα, όντας το πιο διάσημο αρωματικό της. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη αποτελούσε σύμβολο χαράς, με τους ανθρώπους να φτιάχνουν στεφάνια ρίγανης για τις γαμήλιες τελετές. Σύμφωνα με τον μύθο, το φυτό δημιουργήθηκε από τη θεά Αφροδίτη, η οποία της χάρισε το όνομα «βότανο της ευτυχίας». Τον μεσαίωνα, της είχαν αποδοθεί μαγικές ιδιότητες και τη χρησιμοποιούσαν σε ξόρκια για ευτυχία και ψυχική ηρεμία ενώ για πολλούς, τα φύλλα της αποτελούσαν γούρια καλής τύχης. Στη λαϊκή παράδοση, η ρίγανη διώχνει τα κακά πνεύματα και προστατεύει τα σπίτια από τους Καλικάντζαρους των Χριστουγέννων. Οι αρχαίοι την αποκαλούσαν «ορίγανος», με ετυμολογική προέλευση τις λέξεις όρος (βουνό) και γάνος (λαμπρός), δηλαδή το φυτό που «λαμπρύνει τα όρη» ενώ στις θεραπευτικές τις χρήσεις είχαν αναφερθεί προσωπικότητες όπως ο Αριστοτέλης και ο Ιπποκράτης.
Η ρίγανη (Origanum vulgare) είναι πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας και ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών (Lamiaceae). Εκτός από το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που προσφέρει σε όσα φαγητά συνοδεύει, είναι αντιφλεγμονώδης και βακτηριοκτόνα ενώ έχει 12 φορές περισσότερο αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι. Πίσω από την πληθώρα φαρμακευτικών ιδιοτήτων της κρύβεται η δραστική ουσία της, η καρβακρόλη, η οποία βοηθάει, μεταξύ άλλων, στον βήχα, στην υπέρταση και στους χρόνιους ρευματισμούς.
Καταναλώνεται ως έγχυμα και χρησιμοποιείται ως λάδι και αιθέριο έλαιο αλλά η πιο διάσημη χρήση της είναι ως μπαχαρικό. Ποιος μπορεί άλλωστε να φανταστεί τη χωριάτικη σαλάτα χωρίς τη χαρακτηριστική γεύση της ρίγανης.


Προετοιμασία εδάφους στον αγρό
Δεν απαιτεί ιδιαίτερους χειρισμούς καθώς φυτεύεται σε ορεινά, επικλινή, πετρώδη, εδάφη. Πριν τη φύτευση γίνεται κατεργασία με το χέρι στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
Εποχή – πυκνότητα φύτευσης
Μέσα φθινοπώρου, μετά τις πρώτες βροχές. Εναλλακτικά αρχές άνοιξης. Πυκνότητα φύτευσης 2.000 – 2.500 φυτά το στρέμμα (0,70 – 1 m μεταξύ των γραμμών Χ 0,50 – 0,60 m επί των γραμμών).
Εδαφικές απαιτήσεις – Λίπανση
Προσαρμόζεται καλά σε εδάφη πετρώδη, στραγγερά εδάφη και απαιτεί υψηλό υψόμετρο (>500m). Ακατάλληλες οι ζεστές περιοχές, με επίπεδα αγροτεμάχια που «νεροκρατούν».
Άρδευση
Μπορεί να καλλιεργηθεί και ως ξηρικό, αξιοποιεί όμως πολύ καλά το νερό όταν του δοθεί αρκεί να είναι σε μικρές δόσεις και να μην παραμένει στο ριζικό σύστημα του φυτού καθώς είναι ευαίσθητο σε σηψηριζίες
Συγκομιδή – Ξήρανση
Συγκομιδή στην πλήρη άνθιση τους μήνες Ιούνιο – Αύγουστο ανάλογα με το υψόμετρο καλλιέργειας. Συγκομίζονται τα ανθοφόρα στελέχη μόνο. Ξήρανση σε δεμάτια, κρεμασμένα ανάποδα σε σκιερό δροσερό μέρος
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΑΣ



